Twenty-two Constructions from 1967 (Jahn 113-134), 1967

Fred Sandback gebruikte zijn liefde voor de natuur om minimalistische sculpturen te maken die ruimte benadrukten. Hij was een veelzijdige minimalist die ruimte in zijn sculpturen net zoveel belang liet hebben als de volume en de massa.

Eerder in zijn carrière gebruikte hij metalen en elastische koorden. Later begon hij acrylgaren te gebruiken. Dankzij het garen kon hij sculpturen maken met wat hij 'voetgangersruimte' noemde. Hij kon zich concentreren op het maken van werken die in de ruimte werden uitgerekt om hun omgeving aan te spreken.

De sculpturen van Sandback vervormden de ruimtes waarin ze zich bevonden. Hij zou stukken garen horizontaal, verticaal of diagonaal op verschillende schalen en in verschillende configuraties spannen om het vervormde effect te creëren. Zijn sculpturen zouden eruitzien alsof ze leunden of alsof ze onmogelijk te maken waren met enige spanning of gereedschap.

Door de subtiliteit van Sandbacks materiaalkeuze worden de ruimtes tussen de lijnen net zo zichtbaar als de lijnen zelf. Sandback zei: "De lijn is een geheel, een identiteit, voor een bepaalde plaats en tijd."(artist website).