Ludwig Wilding was een Duitse Op en Kinetische kunstenaar. Hij schiep, door middel van zwart-wit ontwerpen, driedimensionale structuren met verschuivende patronen. Zijn werk had als doel de kijker te desoriënteren met behulp van trucs van waar het oog zou richten. Ludwig Wilding was altijd al geïnteresseerd in de visuele perceptie van ruimte en het creëren van illusies van diepte in beeld. het werk van Ludwig Wilding werd geïnspireerd door de modernisten en M.C. Escher en is hij verantwoordelijk voor het uitvinden van de techniek van het gebruik van superpositie van interferentie die driedimensionale optische illusies maakt. In de jaren ‘50 identificeerde en isoleerde zijn 'optische interferentie’ een lijn door middel van het gebruik van zwart en wit als de primaire structuur in zijn werk. Vanaf 1960 begon Ludwig Wilding twee- en driedimensionale beelden op te nemen door het construeren van ‘storende objecten’, waar hij vervolgens een netwerk van geleidelijke effecten en optische vertigo mee produceerde. Ludwig Wilding's werken verwart de interactie tussen oog en de hersenen van de kijker. Wanneer men er naar kijkt lijken zijn patronen lijken te verschuiven en te flikkeren en dat is verwarrend voor het oog. Hij noemde zijn werk 'irritant kunst’, omdat het de grenzen van de visuele waarneming opzoekt en kijkers moeten vaak in hun ogen wrijven omdat de patronen ze fysiek irriteren. Ludwig Wilding's werken zijn verschenen in musea over de hele wereld, waaronder die in de Verenigde Staten en Duitsland. Lees Minder