Rio 2016 - Tenis , 2013

Religie, consumptiedrang en politiek vormen een klein deel van de vele onderwerpen die voor Nelson Leirner levenslange zorgen en gebieden van artistieke verkenning zijn gebleken. Hij paste zijn kijk op de popart-methodologie consequent toe op zijn werk, om zo zijn kritiek op de wereldpolitiek met spot en ironie te uiten. Hij was een fervent commentator van de innerlijke werking van ongelijkheden door economische globalisering en was zich terdege bewust van de aanzienlijke verschillen tussen de eerste wereld en de ontwikkelingswereld. Leirner werd geboren in 1932 in Sao Paulo en was vanaf de tweede helft van de twintigste eeuw onbetwist de meest toonaangevende kunstenaar van Brazilië. Hij woonde tot eind jaren veertig in de VS, voordat hij definitief verhuisde naar Rio de Janeiro. Zijn aanhoudende verlangen om de tegenstellingen van culturele trends te vertalen in bijtende vignetten, bracht hem onmiddellijk veel aandacht en interesse van de Braziliaanse kunstwereld en katapulteerde hem in de jaren tachtig tot op het internationale toneel. Zijn meest iconische werken zijn satirische reproducties van Da Vinci’s Mona Lisa en Het Laatste Avondmaal, die bol staan van verwijzingen naar consumptiegoederen. Ook heeft hij een parodie op Hofdame van Velasquez, en zijn reproductie van het Maracana-voetbalstadion in Rio de Janeiro, met honderden juichende Boeddha's, Jezussen en Romeinse legionairs. Zijn voortijdig overlijden in maart 2020 maakt zijn oeuvre des te relevanter.