Na een korte stint als kunstleraar op een middelbare school ging hij naar de Cranbrook Academy of Art en behaalde hij zijn Master of Fine Arts-diploma. In de late jaren '60 bouwde Hanson verscheidene figuren van glasvezel die alle politieke en / of maatschappelijke problemen beschouwden; vaak afgebeeld met behulp van donker onderwerp.
« My art is not about fooling people. It's the human attitudes I'm after—fatigue, a bit of frustration, rejection. To me, there is a kind of beauty in all this. »
Duane Hanson
Enkele voorbeelden hiervan zijn zijn 'Abortus' die een vrouw afbeeld die een illegale chirurgische procedure ondergaat en Race Riot waarbij een Kaukasische politieagent die een Afro-Amerikaanse man aanvalt. Na het gieten van
Lees Meer
Na een korte stint als kunstleraar op een middelbare school ging hij naar de Cranbrook Academy of Art en behaalde hij zijn Master of Fine Arts-diploma. In de late jaren '60 bouwde Hanson verscheidene figuren van glasvezel die alle politieke en / of maatschappelijke problemen beschouwden; vaak afgebeeld met behulp van donker onderwerp.
« My art is not about fooling people. It's the human attitudes I'm after—fatigue, a bit of frustration, rejection. To me, there is a kind of beauty in all this. »
Duane Hanson
Enkele voorbeelden hiervan zijn zijn 'Abortus' die een vrouw afbeeld die een illegale chirurgische procedure ondergaat en Race Riot waarbij een Kaukasische politieagent die een Afro-Amerikaanse man aanvalt. Na het gieten van deze werken zal Hanson vervolgens gedetailleerde huidmarkeringen erop schilderen, zoals bloedvaten en gezichtsblemen, om de beelden zo realistisch mogelijk er uit te laten zien. Deze sculpturen en het thema van sociale commentaren werden sterk geïnspireerd door de Franse realisten Honore Daumier en Jean-Francois Millet die allebei Hanson respecteerde en bewonderde. Na 1970 heeft Hanson zijn grotesk stijl verlaten en in plaats daarvan gefocust op meer subtiele manieren om zijn sociale opmerkingen te illustreren in zijn beeldhouwwerk. Een van de manieren waarop hij hier in slaagde was doordat de nieuwe stijl weinig deed om de kijker van het beeldhouwwerk te scheiden. Terwijl zijn vroegere werken ruimtelijk beperkt waren, hadden de nieuwere creaties geen definitieve grenzen. Dit in combinatie met zijn hyperrealistische techniek zou de kijker vaak letterlijk doen voelen alsof ze binnen in het sculptuur waren.
Lees Minder