Susan Rothenberg

Hoewel bekend als een expressionistische schilder, deed ze ook aan prentkunst en tekenen. Het maken van levensgrote, figuratieve schilderijen van paarden - aangeduid als "glyph-achtige en iconische" en waarin werd teruggekeerd naar de basis – zorgde voor haar vroegtijdige erkenning.
 
Een acryl schilderij uit 1975, ‘Vier Kleuren Paard’, toont een profiel van een paard op een achtergrond van convergerende rood, geel, zwart, en wit driehoeken. In 1978 weigerde Susan Rothenberg en andere kunstenaars tijdens de New Image Painting tentoonstelling om samen op een hoop gegooid te worden als een beweging. Ze zei dat ze individuele kunstenaars waren die beelden herinvoerde en ze vonden het vreemd dat ze bij elkaar werden gebracht als een groep en werden geëtiketteerd. Susan Rothenberg was eerder al vergeleken met Georgia O'Keefe - allebei werden ze bekende in New York, verhuisden naar New Mexico om te schilderen, en beiden werden daar een kluizenaar daar. Rothenberg zei echter dat ze zich nooit verbonden heeft gevoeld met de stijl van O'Keefe of diens onderwerp. Gedurende de jaren ‘80 toonde haar werken gefragmenteerde menselijke lichaamsdelen, die totem-achtig en primitief werden afgebeeld. Na de verhuizing naar New Mexico in 1990, begonnen de schilderijen van Susan Rothenberg de verandering in haar omgeving te weerspiegelen. Ze begon met het gebruik van olie en ontwikkelde een nieuwe interesse in het gebruik van life-event herinneringen - zoals een ongeval of wandelen met de hond - als onderwerp voor haar schilderijen. Ze onderzocht kleur en licht en hoe zij haar persoonlijke ervaringen kon overgedragen op het doek. Ze ontwikkelde een onderscheidend kenmerk in haar werk genaamd 'gekanteld perspectief’, gebruikelijk in woestijnlandschappen, waarbij het uitzicht-punt zich boven de grond bevindt dat het individu een ‘angstaanjagend psychologisch perspectief’ geeft. Gedurende haar carrière behield Susan Rothenberg haar stijl en expressionisme, en toonde abstracte schildereigenschappen die al een eeuw werden gebruikt. haar voorliefde voor de abstract-expressionisten zoals Philip Guston en Jackson Pollock zijn duidelijk zichtbaar in haar werk. Naast haar eerste solo-tentoonstelling de 'drie grote schilderijen van paarden' (1975) , hield ze tentoonstellingen in de VS en in het buitenland. Een grote overzichtstentoonstelling, geïnitieerd door de Los Angeles County Museum voor de Kunst, reisde langs het San Francisco Museum voor de Moderne Kunst, het Carnegie Instituut en de Tate Gallery in Londen, en andere instellingen (1983 -1985). Ze ontving een Creative Artists Public service subsidie (1976) van de staat New York, de National Endowment for the Arts Fellowship Grant (1979), en de Guggenheim Fellowship (1980). Lees Minder