Wat is auto-destructive kunst?
Een term bedacht om kunstwerken te beschrijven die zijn ontworpen om tijdens hun creatie vernietigd te worden. Gustav Metzger, die dit concept ontwikkelde, stelde de belangrijkste principes vast: het kunstwerk moet binnen 20 jaar uiteenvallen, zichzelf voltooien en publieke deelname omvatten.
- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN AUTO-DESTRUCTIVE KUNST
Monotype is een druktechniek waarbij een afbeelding wordt geschilderd of getekend op een niet-absorberend, glad oppervlak, traditioneel een etsplaat van koper, maar tegenwoordig ook acryl, zink of glas. De afbeelding wordt vervolgens met een drukpers op papier overgebracht, wat resulteert in een uniek kunstwerk. De eerste druk verwijdert het grootste deel van de inkt, waardoor het moeilijk is om extra afdrukken met dezelfde rijkdom te produceren, wat resulteert in een uniek kunstwerk.
Mezzotint is een druktechniek waarbij een koperen of stalen plaat wordt opgeruwd om een solide zwarte afdruk te maken. De kunstenaar verzacht specifieke gebieden van de plaat om een scala aan tonen te creëren, van diepe zwarten tot delicate grijstinten en witten. Door de mate van gladstrijken te variëren, kan de kunstenaar gedetailleerde gradaties van licht en schaduw bereiken, wat resulteert in afdrukken met rijke, fluweelachtige texturen en subtiele overgangen tussen licht en donker.
Indische inkt is een medium gemaakt van fijne roet, bekend als lampenzwart, gecombineerd met water en een bindmiddel, meestal schellak, om een zwarte, watervaste inkt te creëren. Het wordt al sinds de 4e eeuw voor Christus in India gebruikt. Kunstenaars gebruiken Indische inkt voor schrijven, tekenen en schilderen vanwege de diepe zwarte kleur en duurzaamheid.