Wat is Carborundum?
Carborundum is de merknaam voor siliciumcarbidekristallen, een schuurmiddel dat veel wordt gebruikt in schuurpapier, snijgereedschap en slijpschijven. Oorspronkelijk gebruikten kunstenaars carborundum om lithografiesteen te slijpen. In collagraph-druktechnieken wordt het aangebracht op platen om textuur en toongradaties te creëren, wat diepte en contrast aan de afdrukken toevoegt.
Image © Muka In Room/Shutterstock- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN CARBORUNDUM
Georg Jiri Dokoupil
Goldblau, 2018
Editie / Print
Carborundum
Momenteel Niet Beschikbaar
Antoni Clave
La Gloire Des Rols I, 1975
Editie / Print
Carborundum
EUR 1,250
Otto Piene
Zyklop Gelb, 1984
Editie / Print
Carborundum
EUR 2,400
Antoni Clave
Untitled (Textured Remnants), 1970
Editie / Print
Carborundum
EUR 1,130
Antoni Clave
El guant, 1971
Editie / Print
Carborundum
Momenteel Niet Beschikbaar
Jasper Johns
Untitled (Faces on purple), 1988
Editie / Print
Carborundum
USD 21,000 - 30,000
Jasper Johns
Untitled - Faces (ULAE 243), 1988
Editie / Print
Carborundum
USD 41,000 - 45,000
Schilderen is het proces van het aanbrengen verf op een ondergrond door middel van een hulpstuk zoals een kwast. Kunstenaars gebruiken verschillende hulpstukken om te verven, zoals kwasten, paletmesssen, sponzen of handen en vingers.
Live art is een vorm van performancekunst die in de jaren 1960 begon en over het algemeen experimenteel en innovatief is. Het betreft een enkele kunstenaar of een kunstenaarsgroep die het werk voor een live publiek presenteert. De voorstellingen kunnen mensen, dieren en levende planten omvatten en vervagen vaak de grenzen tussen kunst en leven, waarbij interactie met het publiek wordt aangemoedigd.
New British Sculpture is de naam die verwijst naar het werk van een groep beeldhouwers, installatiekunstenaars en andere makers die in de jaren 80 samen in Londen exposeerden. Tot deze groep behoorden kunstenaars zoals Richard Deacon, Richard Wentworth en Tony Cragg. Tim Woods hielp deze beweging definiëren door vier belangrijke thema's te identificeren: de vermenging van kitsch en popcultuur, het gebruik van stedelijk afval uit het VK in een bricolagestijl, het toekennen van nieuwe betekenissen aan alledaagse objecten en een speelse benadering met humor en geestigheid.
