Wat is een monoprint?
Monoprinten is een druktechniek waarbij een enkele afdruk wordt gemaakt van een herdrukbare oppervlakte, zoals een lithografische steen, houtblok of metalen plaat. In tegenstelling tot traditionele druktechnieken, waarbij meerdere kopieën worden gemaakt, resulteert monoprinten in een uniek beeld. Technieken die bij monoprinten worden gebruikt, zijn onder andere etsen, lithografie en houtsnede, maar het belangrijkste kenmerk is dat elke afdruk uniek is.
Image © Studio 36/Shutterstock- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN MONOPRINT
Nouveau Réalisme is een artistieke beweging die in 1960 werd opgericht door kunstcriticus Pierre Restany en schilder Yves Klein tijdens een collectieve tentoonstelling in een galerie in Milaan. Restany schreef in april 1960 het oorspronkelijke manifest, waarin de beweging werd uitgeroepen. In oktober van dat jaar ondertekenden negen kunstenaars, waaronder Martial Raysse, Yves Klein, Daniel Spoerri, Jean Tinguely, Arman, Pierre Restany en drie Ultra-Lettristen—Jacques de la Villeglé, François Dufrêne en Raymond Hains—de verklaring. In 1961 breidde de beweging zich uit met Mimmo Rotella, Niki de Saint Phalle, Gérard Deschamps en César. De beweging legde de nadruk op een terugkeer naar de realiteit in de kunst, waarbij vaak alledaagse objecten werden gebruikt en de grenzen tussen kunst en leven werden verkend.
Animatie is het proces waarbij een reeks stilstaande beelden snel achter elkaar wordt weergegeven om de illusie van beweging te creëren. Elk beeld, of frame, wordt iets anders getekend dan het vorige, vooral in de bewegende delen, zodat ze samen een doorlopende beweging vormen. Traditioneel tekenden illustratoren elk frame met de hand om dit effect te bereiken.
Art Informel is een Franse term die verwijst naar de gestuele en improviserende technieken die kenmerkend waren voor abstracte schilderkunst in de jaren 1940 en 50. Het omvat verschillende stijlen die deze decennia domineerden en wordt gekenmerkt door informele, spontane methoden. Kunstenaars gebruikten deze term om benaderingen te beschrijven die afstand namen van traditionele structuren en meer expressieve, ongestructureerde technieken omarmden.