Wat is Oost Indische Inkt?
Indische inkt is een medium gemaakt van fijne roet, bekend als lampenzwart, gecombineerd met water en een bindmiddel, meestal schellak, om een zwarte, watervaste inkt te creëren. Het wordt al sinds de 4e eeuw voor Christus in India gebruikt. Kunstenaars gebruiken Indische inkt voor schrijven, tekenen en schilderen vanwege de diepe zwarte kleur en duurzaamheid.
Image © s-ts/Shutterstock- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN OOST INDISCHE INKT
Geluidkunst is een artistieke discipline waarbij geluid als het primaire medium wordt gebruikt. Net als andere hedendaagse kunstgenres is geluidkunst inherent interdisciplinair en houdt het zich bezig met een verscheidenheid aan onderwerpen, waaronder elektronica, akoestiek, noise-muziek, psycho-akoestiek, audio media, video, film en beeldhouwkunst. Vroege voorbeelden van geluidkunst zijn Luigi Russolo's lawaaiklankinstrumenten en experimentele werken van surrealisten, dadaïsten en de Fluxus-beweging. Deze vroege pioniers hielpen geluid te vestigen als een legitiem medium voor artistieke expressie.
EAT (Experiments in Art and Technology) was een beweging die werd gevormd om samenwerkingen tussen ingenieurs en kunstenaars te bevorderen. Het faciliteerde directe, persoonlijke verbindingen tussen deze twee groepen. De beweging werd oorspronkelijk in 1967 gelanceerd door kunstenaars Robert Whitman en Robert Rauschenberg, samen met ingenieurs Fred Waldhauer en Billy Klüver. EAT voerde verschillende projecten en activiteiten uit die de rol van kunstenaars in de hedendaagse samenleving uitbreidden en de integratie van kunst en technologie aanmoedigden.
Entropie verwijst in bredere zin naar het onvermijdelijke verval of de achteruitgang van een samenleving of systeem. In de kunst werd het concept in de jaren 1960 gepopulariseerd door kunstenaar Robert Smithson. Hij gebruikte de term om kritiek te leveren op wat hij beschouwde als de statische en te vereenvoudigde aard van de hedendaagse minimalistische kunst. Smithsons werk verkende vaak het idee van entropie als een kracht van chaos en verval, in contrast met de vermeende orde en zuiverheid van minimalistische werken.