9 essentiele kunstenaars van het Minimalisme

Minimalisten hadden hun unieke manier om hun sculpturen, schilderijen en andere objecten in hun tijd over te brengen. Deze kunstenaars waren erg belangrijk voor het vrijmaken van het pad voor de minimalistische kunstbeweging. Ze staan ​​bekend om hun minimalistische abstracte kunst, maar hun bijdrage aan radicale en betekenisvolle kunstconcepten is iconisch voor de 21e eeuw.

Donald Judd
Donald Judd was een Amerikaanse kunstenaar, beeldhouwer en schilder die aanwezig en agressief was in het populariseren van verschillende principes met betrekking tot minimalistisch design. Hoewel hij niet hield van de uitdrukking “minimalisme” om zijn kunst te beschrijven, maakte de inzet van simplistische ontwerpen en geometrische vormen Judd een grote bijdrager aan de kunstbeweging.

Judd wilde evenzeer alle sporen van kunstenaars uit zijn werk verwijderen en probeerde daarmee emotie weg te halen. Om dit te bereiken, vertrouwde hij op machinaal vervaardigde materialen die de aard van kunst ter discussie stelden. Hij beschreef zijn voltooide werken, bestaande uit dozen, stapels en assemblages, als specifieke objecten in plaats van minimalistisch. De stapels zijn echter misschien wel de meest opvallende van Judd's brede oeuvre, dat de naoorlogse sculpturale praktijken in Amerika beschreef.

Judds werk was gebaseerd op de industrialiseringsstrategie en esthetiek van de Bauhaus-beweging, die een onpersoonlijke esthetiek creëert omdat zijn fijn afgewerkte gestapelde vormen gewichtloos als schilderijen aan de muur hingen en zorgvuldig uit elkaar waren geplaatst, het gevoel van productie-assemblages gaven.

Carl André
Carl Andre is een belangrijk persoon die de New York Movement in de jaren zestig oprichtte om rasterstructuren en een lineaire benadering op sculpturen aan te brengen. Hij had een hechte relatie met Stella en liet zich inspireren door de werken van Constantin, een Roemeense beeldhouwer. Net als Constantin stond hij versteld van de onderkant van sculpturen. Hij omarmde deze verbazing en stopte met positionering door te snijden; hij ging de materialen in hun omgeving plaatsen zonder ze te bewerken.

Robert Morris
Robert Morris en Donald Judd worden beschouwd als grondleggers van de minimalistische kunst. Net als Judd omarmde hij evenzeer het abstract expressionisme totdat hij getuige was van de nieuwe kunststromingen die naar Europa kwamen. Robert verkende verschillende kunstvormen zoals landschapskunst, process art en performance art en schreef veel.

Robert Morris begon met het concept van process arts, waarbij materialen voor elke installatie anders werden geplaatst om het proces te benadrukken in plaats van het eindproduct.

Dan Flavin
Flavin zette een belangrijke minimalistische kunst op, bestaande uit fluorescerende lichtbuizen. Hij was er trots op een maximalist te zijn, wat betekent dat hij een eenvoudig of zelfs lelijk object uitbuitte. Hij gaf het schilderen op om zijn nieuwe medium volledig te kunnen opbouwen. Dan Flavin concentreerde zich op locatiespecifieke installatie en hoe licht de tentoonstellingsruimte veranderde.

Frank Stella
Stella is een naoorlogse kampioen. Gemotiveerd door de expressieve verfstreken van het abstract expressionisme, vestigde hij zijn werken zonder enige psychologische banden of metaforen. Hij breidde uit van zwart naar scherpe kleuren tot 3D-sculpturen en integreerde met succes niet-picturale kenmerken om bepaalde elementen van zijn creaties te onderscheiden. Zijn zwarte serie toonde de vlakheid van het canvas waarmee het idee van renaissancekunst werd losgelaten en waarbij canvasschilderijen werden gebruikt als een metaforisch venster met zicht op de aarde.

Agnes Martin
Toen ze werd ondervraagd over haar kunst, antwoordde de in Canada geboren kunstenaar dat "niets in deze wereld van toepassing was op haar kunst en dat ze meer schilderde dan onschuld, geluk en schoonheid."

Aan het eind van de jaren vijftig en het begin van de jaren zestig liet Martin alle abstract-expressionistische tendensen volledig los, wat leidde tot haar zorgvuldig berekende, met raster gemarkeerde schilderijen.

Ondanks haar uittrede uit de schilderkunst, weerspiegelt haar voltooide werk een solide gevoel van oprechtheid en balans tussen leegte en materie. Om de kijker te helpen de leegte van haar canvas te begrijpen, gebruikt Agnes de analogie dat een prachtige roos achter de muur nog steeds als een prachtige roos wordt beschouwd. Haar sprankelende doeken zijn een muur die dient als een kanaal voor mensen om de schoonheid en onschuld van deze aarde te kunnen zien.

Ellsworth Kelly
Kelly overschreed tijdens zijn carrière de traditionele grenzen tussen architectuur, schilderkunst en beeldhouwkunst. Met een gevoel van optimisme omarmde Kelly abstractie om een ​​breed oeuvre op te bouwen, dat de concepten van grond, kleur, vorm en ruimte omvatte en verbreedde.

Terwijl Kelly's schilderijen zich concentreerden op vlakke massa's en vormen, was zijn beeldhouwwerk aanhoudend tweedimensionaal. In de jaren zeventig zette Kelly een serie sculpturen op van aluminium en staal. Als schilder, grafisch ontwerper en beeldhouwer was Kelly een van de belangrijkste minimalistische figuren die abstracte kunst te implementeerden.

In het begin beschouwden velen Kelly als een plantenschilder. Voordat hij het minimalisme als zijn artistieke expressie aanvaardde, schilderde hij planten in eenvoudige geometrische lijnen. Later gebruikte Kelly geometrische vormen en herhalingen van lijnen op dezelfde manier als minimalistische kunstenaars. De populaire schilder liet zich evenzeer inspireren door andere stromingen zoals picturale abstractie en scherpe randen, maar creëerde geen eigen vorm die al deze stromingen omarmde in een eigen benadering.

Sol Lewitt
Sol Lewitt was een hoofdrolspeler in zowel de conceptuele kunst als het minimalisme. Zijn concepten over de kunstpraktijken zoals kunstproductie, worden beschouwd als de katalysator voor de overgang van het moderne naar postmoderne tijdperken. Hij gebruikte zijn intelligentie en conceptuele aard om te schakelen tussen het efficiënt gebruik maken van verschillende media, zoals schilderen, tekenen, beeldhouwen en opgenomen werken die alleen binnen het proces van het universum bestaan.

Tijdens zijn tijd ontmoette Lewitt andere artiesten zoals Dan Flavin en Robert Ryman. Tijdens deze periode begon hij zich te concentreren op beeldhouwkunst en zijn projecten begonnen opgemerkt te worden. Hij gebruikte nauwgezette en precieze technieken om wiskundig gebaseerde objecten te construeren die hij structuren noemde in plaats van sculpturen. Hoewel zijn eindproducten uiteindelijk zouden evolueren, handhaafde hij de waarde van wetenschappelijke methoden.

Robert Ryman
Ryman, geboren in de jaren dertig, wordt gezien als één van de leidende voorvechters van minimalistische schilderkunst, naast iconische kunstenaars zoals Frank Stella. Hoewel hij muziek studeerde, ontmoette Ryman in 1958 Lucy Lippard, met wie hij trouwde, en vanaf dat moment begon hij fulltime te schilderen. Hoewel in zijn vroege werken geëxperimenteerd werd met kleuren, omarmde hij uiteindelijk doeken die grotendeels verstoken waren van kleuren, maar in plaats daarvan uit witte verf bestonden. In 1967 had Ryman zijn eerste solotentoonstelling in New York in de Bianchini Gallery en later een tentoonstelling in het R. Guggenheim Museum. Zijn werk stimuleerde het concept van het minimalisme enorm.