Binnenstebuiten: Hoe kunst je door inflatie en marktcrashes heen kan helpen

By Andrew Bay, UK

De meeste aandelenbeleggers zouden er niet aan denken schilderijen van Rubens of Fernand Leger te kopen om de impact van inflatie op hun portefeuilles te verzachten. In tegenstelling tot goud dat eigenlijk de voorkeur heeft voor "go-to"-activa voor de meeste high finance-professionals, wordt beeldende kunst meestal gezien als te vluchtig of idiosyncratisch om als een betrouwbare investering te worden beschouwd. Bij nader inzien is voor de scherpzinnige belegger echter de langetermijnwaarde van grote kunstwerken het overwegen waard.

Een groeiend aantal handelsanalisten lijkt het erover eens te zijn dat de waarde van kunst tijdens de laatste periode van kritieke inflatie beter heeft gepresteerd dan de waarde van goud in de VS. Met een gemiddelde inflatie van 10% van 1970 tot 1980 in de VS, bedroeg de jaarlijkse groei van de waarde van goud ongeveer 30%, terwijl de groei in de kunstmarkt gemiddeld 35% bedroeg. Recentere statistieken bevestigen duidelijk dat de trend zich nog steeds voortzet.

Een recente studie gepubliceerd door een toonaangevende Britse marktindex toonde aan dat van 2000 tot 2022 de jaarlijkse omzetgroei in de kunstmarkt iets meer dan 11% bedroeg, terwijl de aandelenmarkt een gemiddelde jaarlijkse groei van slechts 4% had. Vastgoed- en obligatiewaarden zijn zeer onstabiel geworden, de meeste S&P-aandelen* zitten in de problemen, stablecoins** zijn zelden erg stabiel en het is het beste om de traditionele cryptografie zorgvuldig te benaderen.

Kunstmarkten daarentegen zijn springlevend en het is de moeite waard om je af te vragen waarom. Het is waar dat de kunstwereld lange tijd verzonken was in het mysterie van verstikkende veilingen, onvoorspelbare markttendensen en beperkte toegang tot informatie. Maar de sector in het algemeen begint te veranderen en een groter aantal instellingen geeft het publiek toegang tot hun felbegeerde portefeuilles. Als gevolg daarvan vergroten ze de potentiële winst voor een groter aantal investeerders. Kunst is bestand tegen inflatoire druk omdat het in de meeste gevallen beschut blijft tegen de onvoorspelbaarheid die de meeste financiële omgevingen kenmerkt.

Beleggingsportefeuilles die zijn gebouwd in markten zoals grondstoffen en onroerend goed zijn gevoeliger voor de frequente neerwaartse trends die onze moderne netwerkeconomieën kenmerken. Bedrijfsstudies tonen daarentegen aan dat de waarde van kunstwerken relatief immuun blijft voor deze onvoorspelbare pieken en dalen. Dit is over het algemeen het langetermijnvoordeel van een investering in kunst. Kortom, de woks van een grote meester zijn echt een unieke asset class.

Het moet echter gezegd worden dat hoewel het gemiddelde jaarlijkse investeringsrendement op de lange termijn hoog lijkt, er ook aanzienlijke marktschommelingen zijn, jaar na jaar. Dit is vooral het geval in de hedendaagse kunst, waar de marktverschillen van jaar tot jaar tot 30% kunnen oplopen. Deze prijsschommelingen kunnen voor sommige beleggers buitensporig zijn. Ze wijzen ook op een andere activaklasse die even onvoorspelbaar als opwindend is.

Klassieke meesterwerken worden steeds meer uit het pantheon van de kunstwereld geduwd vanwege de snelle opkomst van Non-Fungible Tokens (NFT's), en het is waar dat er inderdaad veel overeenkomsten zijn tussen deze twee activa. Het lijkt er zeker op dat galerijen en curatoren in de nabije toekomst zullen proberen platforms te creëren die erg lijken op het NFT-ecosysteem dat ook meer conventionele kunstwerken zal bevatten. Dit zal een breder spectrum van investeerders en kopers aantrekken en het NFT-publiek samenvoegen met doorgewinterde kunstverzamelaars; Veteranen uit de kunstwereld met tientallen jaren ervaring in de sector zullen samenleven met generatie Y en Z tech-inboorlingen, die ook gepassioneerd zijn door kunst. Uiteindelijk zal een toenemend aantal multimediaplatforms investeren in premium, "echte" kunstwerken, terwijl NFT's natuurlijk vooral digitaal blijven.

Het wordt steeds duidelijker dat een slimme belegger het juiste middel moet vinden om zijn weddenschappen af ​​te dekken tegen instabiliteit van de financiële markt, de vertraging van cryptocurrencies, recordhoge inflatie en geopolitieke crises. Investeren in de kunsten kan inderdaad een goede beslissing zijn.

Het jaar 2022 bevestigde wat de geschiedenis keer op keer heeft bewezen: investeren in solide kunst kan een kogelvrije portefeuille creëren, die de afgelopen 20 jaar sterkere rendementsmarges heeft gegenereerd dan de S&P 500. Van januari tot juli 2022 hebben grote veilinghuizen in New York en Londen een recordomzet van meer dan $ 4 miljard gerapporteerd. Deze uitzonderlijke cijfers bevestigen de toenemende bekendheid van de kunstwereld in onze geglobaliseerde economie.

Uit rapporten van marktanalisten blijkt dat de moderne kunstmarkten sinds juli 2022 een gemiddeld rendement van 15% hebben behaald, tegen 8,9% voor S&P 500-bedrijven op de aandelenmarkt.

Over het algemeen blijven kunstwerken ondanks de ongunstige financiële marktomstandigheden nog steeds een zeer gewaardeerd bezit.

Hoewel er niet veel beleggingsstrategieën zijn die een consistente buffer tegen inflatiebeleid kunnen bieden, is kunst in de meeste gevallen daar aantoonbaar één van. Het blijft een favoriete keuze, samen met onroerend goed, voor ervaren beleggers, in tegenstelling tot obligaties en aandelen.

Bovendien kunnen nieuwe producten, zoals gesplitste investeringen individuele vermogensbezitters in staat stellen hun kunstportefeuilles te beheren zoals een aandeelhouder dat zou doen. Diversificatie is het fundamentele concept waarop een bloeiend kunstbeleggingsfonds voor de lange termijn berust. Het heeft het potentieel om onnodige verliezen te verminderen, door de aankoop van werken van kunstenaars uit verschillende tijdperken, stijlen en reputaties op openbare en particuliere markten. Portefeuillediversificatie is de essentie van elke beleggingsfilosofie en is daarom ook van toepassing op investeringen in kunst. De werken op zich en de smaak van het publiek kunnen veranderen en evolueren, en de markten zullen steevast reageren op deze onbekende variabelen.

Het centrale idee blijft echter hetzelfde: als de markt van een artiest of een bepaald genre verouderd is, loop je het volledige risico om de gevolgen van die waardevermindering te ondervinden. Daarom kopen deskundige kunstverzamelaars werken van verschillende kunstenaars en tijdperken. Het is daarom van het grootste belang om de acquisitiestrategie te concentreren op kunstenaars met overtuigende marktwaarde en carrièrepaden. Dit geldt vooral voor artiesten wiens reputatie groeit of consolideert. In hun geval is de steun van grote galerijen en curatoren cruciaal om momentum te krijgen en de toekomst van deze markten sterk te houden.