Een gids voor afkortingen gebruikt bij genummerde edities

Welke betekenis hebben de cijfers en letters op een afdruk en hoe beïnvloeden ze de waarde van een afdruk? Als het om beeld gaat, zijn acroniemen overal te vinden. Hier is een uitleg van de ongrijpbare relaties tussen prints, edities, acroniemen en hun waarde.

Beperkte- en open editie afdrukken
Het aantal afdrukken dat van één plaat wordt gemaakt, staat bekend als een 'editie'. Gedrukte edities zijn er in twee varianten: gelimiteerd en open. Dit betekent dat er slechts een beperkt aantal afdrukken wordt gemaakt, waardoor de afbeelding duurder, zeldzamer en verzamelbaarder wordt.

De oplagegrootte en het nummer van een limited-edition print zijn zichtbaar (wat betekent op welk punt in de oplage je hem gemaakt hebt). Een 1/20 geeft bijvoorbeeld aan dat deze prent de eerste was in een reeks van 20.

Aan de andere kant hebben open edities geen limiet op het aantal prints dat kan worden gemaakt, en zijn ze daardoor minder waardevol. Werken in open oplage zijn niet altijd onbeperkt in volume omdat ze deel uitmaken van een uitgebreidere collectie. In sommige gevallen mag een beperkt aantal impressies van een open editie worden gemaakt.

De print ondertekenen en nummeren
Je kunt zeker zijn van de kwaliteit van elke afdruk wanneer de graficus de serie ondertekent en nummert; ze zorgen ervoor dat elke afbeelding identiek is aan de andere en dat er maar een beperkt aantal van elke track is. Voordat de graficus de editie mag signeren en nummeren, moet hij deze bekijken en eventuele defecte afdrukken vernietigen.

Als de prent toevallig een titel heeft, is het gebruikelijk om deze op een centrale plek te plaatsen, met een handtekening aan weerszijden van de afdruk en het oplagenummer aan de linkerkant. Dezelfde standaard kan worden gebruikt op de achterkant van de print (ook bekend als verso), wanneer het patroon zich uitstrekt tot aan de rand van een stuk papier. Om fraude te voorkomen, gebeurt dit meestal met een scherp potlood. Een handtekening in potlood kan niet zo snel worden afgedrukt als een handtekening in inkt.

Meestal wordt het editienummer aan de linkerkant van de afdruk geplaatst. Twee getallen worden gescheiden door een schuine streep die lijken op breuken. Er zijn tien prenten in de serie en het laagste getal is de oplage of het aantal afbeeldingen in de serie. Dus als je bijvoorbeeld 25 identieke afdrukken klaar had om genummerd te worden, zou je ze 1/25, 2/25, enz. nummeren.

Artist Proof vs. genummeerde editie print
Welke optie is de beste, en is er een verschil? Wanneer je overweegt een kunstwerk aan te schaffen, wil je misschien het verschil weten tussen een artist proof print en een nummereditie print. Het is een vraag die je zal helpen veel over kunst te leren, wat essentieel is als je op het punt staat een aanzienlijke investering te doen.

Dankzij technologische ontwikkelingen konden schilders hun marktbereik vergroten door betaalbare prints te maken die kwalitatief vergelijkbaar waren met hun originele werken. Het stelde de kunstenaar in staat om eventuele kleur- of kwaliteitsfouten die tijdens het productieproces waren ontstaan, te corrigeren. De kunstenaars zouden verschillende aanpassingen kunnen maken en met deze 'artist proofs' of A.P.'s zouden kunnen worden gescheiden van de beperkte oplage en niet worden opgenomen in het aantal. Toch waren deze afdrukken uitstekend. Kunstenaars ontdekten een grote vraag naar artistieke bewijzen, aangezien klanten de patronen in beperkte oplage zouden willen die ze rechtstreeks van de kunstenaar konden kopen.

Het is belangrijk om te onthouden dat de hedendaagse Artist Proof-afdrukken identiek zijn aan de standaardeditie in kwaliteit, lettertype en materiaal. Hoewel er geen kwaliteitsverschil is tussen de AP- en niet-AP-afdrukken, is dit het enige dat hen onderscheidt. Het komt allemaal neer op persoonlijke voorkeur en wat je denkt dat het beste in je collectie staat. Als gevolg hiervan geloven sommige mensen dat A.P.-prints hun waarde zullen behouden of misschien in waarde stijgen in de loop van de tijd. Een inspanning van kunst is pas waardevol wat iemand er op dat moment voor wil betalen.

Het aantal impressies heeft weinig invloed op de marktwaarde wanneer het weer te koop wordt aangeboden. Uiteindelijk is elke afdruk (bijna) vergelijkbaar.

Een woordenlijst van acroniemen
Het is niet altijd voldoende om een ​​editie te nummeren; printmakers gebruiken ook een aantal andere markeringen om individuele prints te onderscheiden.

Om een ​​paar afdrukken van een editie voor persoonlijk gebruik of voor een dealer te bewaren, kan de kunstenaar dit doen als een A/P, P/A of E.A. (Artist Proof, Prueba de Artista of Epreuve-artiest). Ze worden aangeduid als A/P of E.A. maar ze voldoen nog steeds aan dezelfde standaard. In het algemeen mag slechts tot 10% van de uitgifte uit dit type drukwerk bestaan.

Het is gebruikelijk dat de graficus slechts één van deze drukproeven, P/P, P.I. (Printer's Proof, Prueba de Impressor of Epreuve d'imprimeur) houden.

BAT - staat bekend als "Bon à Tirer" of "Ready to Print". Wanneer een afdruk is gemarkeerd met dit merkteken (Frans voor "good to pull"), geeft dit aan dat dit de eerste afdruk in de editie is die voldoet aan de eisen van de kunstenaar of eisen van de drukker. Markeringen die door een studio zijn gemaakt, zijn meestal van hen om te bewaren.

Een "T/P" (Trial Proof) is een afdruk die wordt gemaakt terwijl het beeld wordt aangepast of ontwikkeld. In de kunstmarkt, hoewel het onvoltooide afdrukken zijn, kan hun waarde aanzienlijk hoger zijn dan die van een voltooid stuk omdat ze het creatieve proces van de kunstenaar weergeven.

S/P (State Proof) - Dit merkteken identificeert de afdruk als een proefstuk en geeft aan dat deze verder is ontwikkeld nadat de editie was voltooid. Terwijl prentmakers experimenteren met blootstelling aan zuur op de plaat, krijgen bepaalde etsen dit merkteken, waardoor donkere lijnen of afwijkingen in het ontwerp ontstaan.

Prenten aangeduid als H.C. (Hors Commerce) - Frans voor "voor commercieel gebruik" - worden vaak ondertekend door de kunstenaar en gebruikt om de editie te promoten, maar zijn niet bedoeld om te worden verkocht.

Het is gebruikelijk voor kunstenaars en grafici om de originele plaat, het blok of de steen te veranderen nadat de editie is gedrukt om niet opnieuw te gebruiken voor herdrukken. Als het origineel is aangepast, wordt er een lijn over de matrix geplaatst en wordt een afdruk genomen als bewijs dat er geen afdrukken meer van de print kunnen worden gemaakt.

One-of-a-kind prints, zoals die gemaakt met behulp van de zeefdrukmethode of vlakke platen van niet-poreus materiaal, worden aangeduid als M.P. of MT (Monoprint of Monotype) in de kunstwereld.

UNIQUE PRINT, UNIQUE STATE, V/E (Variabele editie) -  Je kunt dezelfde afdruk niet opnieuw krijgen als deze is gemarkeerd met deze symbolen. Deze patronen kunnen worden aangeduid als 1/1, inclusief monoprints en monotypes (editie van 1).

Een kunstenaar kan kenmerken aan een prent toevoegen nadat de oplage is gemaakt, zoals een handgeschilderde prent of een met de hand gemodificeerde multiple (H.M.P., H.P.M. of H.M.M.) Deze komen het meeste voor bij zeefdrukken.

"Edition Varied" is een merkteken dat wordt gebruikt om edities te identificeren die in verschillende inktkleuren of op ander papier zijn gedrukt. Sommige schilders en grafici gebruiken liever Romeinse cijfers dan Arabische cijfers om deze prenten te nummeren. Er zijn veel van dit soort voorbeelden.

Dit is zeker niet alles over dit onderwerp. In landen met andere standaards zijn aanvullende markeringen en labels.