Eva Claessens: Een onwankelbare passie voor kunst en de menselijke vorm
Door Nana Japaridze
Vanuit haar rustige tuin in Uruguay zet de in België geboren kunstenares Eva Claessens een decennialange zoektocht voort die al in haar vroege jeugd begon. Ze staat wereldwijd bekend om haar aangrijpende en beroerende schilderijen, sculpturen en mixed-mediaprojecten, waarin ze de delicate balans tussen kracht en kwetsbaarheid van het menselijk lichaam weergeeft. Hieronder volgt een bewerkte weergave van een uitgebreid gesprek met Eva over haar leven, inspiratiebronnen en artistieke visie.
Korte biografie
Geboren in 1971 in België, groeide Eva Claessens op met een vroeg, gevoel van zekerheid en vertrouwen voor haar roeping. Hoewel haar ouders haar aanmoedigden eerst een diploma te halen, bleef ze vastberaden in haar passie voor schilderen. Op achttienjarige leeftijd vertrok ze naar Italië om te studeren aan de Academia dell’Arte in Perugia en te werken in het atelier van schilder Romano Stefanelli.
In de loop der jaren leidde haar werk haar naar allerlei uithoeken van de wereld: de Verenigde Staten, Jamaica, Israël, India en uiteindelijk Uruguay, waar ze nu woont en werkt. In elk land verfijnde Eva haar benadering van kleur, vorm en techniek. Haar kunst draait vaak om het menselijk lichaam—in zijn meest kwetsbare, naakte vorm—om vluchtige emoties, tederheid, kracht en verbondenheid te vangen.
Een gesprek met Eva Claessens
- Wat heeft je ertoe bewogen om al op zo’n jonge leeftijd kunst na te streven?
— Toen ik een jaar of vier, vijf was, besloot ik: “Ik ga schilderen!”—zoals kinderen zeggen dat ze later astronaut of danser willen worden. Een plan B was er niet. Op mijn elfde bezocht ik met mijn ouders het Vasarely Museum in de Provence, Frankrijk. Ik herinner me dat ik daar besefte: “Dit kan echt!”
Mijn ouders wilden graag dat ik eerst een diploma zou halen, maar ik was vastberaden om mijn roeping te volgen. Een paar dagen na mijn laatste examens vertrok ik naar Italië, waar ik een jaar in het atelier van een schilder als model werkte. Ik leerde er Italiaans, studeerde aan een kunstacademie in Perugia en heb sindsdien geen moment achteromgekeken.
- Je hebt gewoond en gewerkt in België, Italië, Frankrijk en nu Uruguay—en nog in diverse andere landen. Hoe hebben die uiteenlopende culturen je artistieke visie gevormd?
— Het gaat minder om invloeden in kleur of stijl, en meer om mijn persoonlijke zoektocht naar vrijheid. Ik probeer altijd volkomen mezelf te zijn, zowel in mijn leven als in mijn kunst. In verschillende landen wonen maakte deel uit van die zoektocht. Niet om een bepaalde lokale traditie over te nemen, maar om plekken te vinden—vaak in de natuur—waar ik me vrij voel om te ontdekken en te creëren.
- Jouw werk wordt vaak omschreven als het vastleggen van vluchtige emoties en momenten. Hoe vertaal je dat naar schilderijen en sculpturen?
— Ik zoek het moment van pure verbondenheid, dat je evengoed kan ervaren in een intens gesprek met een vriend of de tinteling in je buik bij iets moois in de natuur. Ik begin meestal met een paar lijnen op papier om die directe emotie te vangen. Vervolgens breng ik die lijnen over op grote doeken of werk ik ze uit in driedimensionale sculpturen. De kern ligt in het moment—de kwetsbaarheid, de tederheid, het ‘nu’.
- De natuur lijkt een centrale rol te spelen in je leven en creatieve proces. Kun je daar iets meer over vertellen?
— Voor mij is de natuur onmisbaar, niet per se als direct onderwerp (al schilder ik soms bloemen), maar vooral als omgeving waarin ik kan bestaan. Ik functioneer niet goed in grote steden; het lawaai en de drukte kunnen me overprikkelen. In de natuur kan ik écht voelen, stilstaan en observeren. Die kalmte voedt mijn werk, omdat ik dan dicht bij mijn emoties blijf.
- Je schildert altijd naar levend model in plaats van foto’s. Hoe beïnvloedt dat de echtheid van je werk?
— Door met een echt model te werken, kom ik los van mijn eigen gedachten. Ik verdiep me in de lijnen en vormen van het lichaam—vooral handen en voeten, die ik altijd sterk expressief heb gevonden. Handen onthullen zoveel meer dan een zorgvuldig geposeerd gezicht. De interactie en energie die ontstaat in het moment, houden mijn schilderijen en sculpturen levendig.
- Je werkt met verschillende media—acrylverf, marmer, brons, grafische technieken. Hoe bepaal je welk medium het beste bij je gevoel past?
— Ik maak zelden een plan. Ik start met potlood op papier en breng dat over op doek. Soms blijft het bij lagen witte verf en wat textuur; soms voeg ik kleur of een lap stof toe die ik toevallig tegenkom. Mijn sculpturen ontstaan uit kleischetsen die ik vervolgens omzet in marmer, brons of andere materialen. Het is een intuïtief, geleidelijk proces, meer geleid door gevoel dan door rationele keuzes.
- Veel mensen omschrijven je werk als ‘onaf’. Waarom laat je het graag zo open?
— Ik zie het als het vangen van een moment in beweging. Als ik alles ‘af’ zou maken of inlijstte, zou het te statisch worden. Het leven staat nooit stil—één tel later kan alles veranderen. Daarom kies ik voor een bewuste openheid, zodat een werk kan mee-evolueren met de blik van elke toeschouwer.
- Reizen lijkt ook een belangrijk onderdeel van je creatieve proces. Hoe draagt dat bij aan je kunst?
— Mijn reizen zijn geen kortstondige vakanties, maar periodes waarin ik maanden of zelfs een jaar ergens ga wonen. Of ik rijd dagenlang door rustige gebieden en dorpjes. Die afzondering in de natuur biedt de ruimte om te reflecteren en me los te maken van afleidingen. Het is geen toerisme, maar een manier om mezelf weer te vinden en zo mijn creativiteit te voeden.
- In tentoonstellingen als “She Said Yes” ga je samenwerkingen aan met andere kunstdisciplines. Hoe beïnvloeden die interacties je kunstenaarschap?
— Ik werk niet vaak samen, maar als ik het doe—bijvoorbeeld met mijn goede vriend—is het ontzettend inspirerend. We organiseren exposities waar ook muziek, dans en poëzie een plek krijgen. Het zet me aan om mijn grenzen te verleggen en het publiek uit te nodigen in een bredere artistieke beleving.
- Hoe zie je de manier waarop hedendaagse kunst persoonlijke en universele ervaringen benadert, en waar past jouw werk daarin?
— Ik sta eerlijk gezegd een beetje buiten de mainstream kunstwereld. Ik loop niet op iedere galerieopening rond en volg geen trends. Ik maak wat ik voel, in de hoop dat de juiste mensen erdoor geraakt worden. Soms kopen verzamelaars werk van me zonder het ooit in het echt gezien te hebben, omdat er iets in resoneert. Kunst is een taal—of die spreekt je aan of niet. Ik ben dankbaar dat er mensen zijn die zich in mijn werk herkennen of erdoor geraakt worden.
- Het menselijk lichaam staat centraal in je kunst. Wat betekent die focus voor jou?
— Voor mij is het een manier van communiceren. Ik ben erg gevoelig voor aanraking; ik praat met mijn handen, raak dingen aan, leg even een hand op iemands arm. Dat lichamelijke gevoel komt vanzelf in mijn schilderijen en beelden terug. Vooral handen en voeten vertellen de waarheid: een gezicht kan zich verbergen achter een masker, maar handen en voeten bijna nooit.
- Zijn er nieuwe thema’s of technieken die je wilt verkennen? Wat kunnen we verwachten van je komende projecten?
— Ik ben erg geïnteresseerd in nieuwe beeldhouwtechnieken en -materialen. Dankzij 3D-scans kan elke vingerafdruk die ik in de klei achterlaat, exact worden overgenomen in marmer. Die combinatie van traditionele ambacht en moderne technologie vind ik fascinerend. In mijn schilderijen is de ontwikkeling organisch; ik volg gewoon wat zich in mijzelf ontplooit.
Wat tentoonstellingen betreft: deze oktober–november (2025) exposeer ik in Portugal, gevolgd door een project in het MACA-museum in Uruguay van december tot februari, dan São Paulo in maart–april en tenslotte Château La Coste in Frankrijk in de herfst (2026). Elke expositie zal weer een andere laag van mijn zoektocht naar de menselijke vorm onthullen.
- Tot slot, hoe definieer je succes als kunstenaar, en wat hoop je met je werk na te laten?
— Succes betekent voor mij vrijheid: de vrijheid om te creëren en mijn leven op mijn eigen manier te leiden. Ik ben altijd blij en vereerd als iemand mijn kunst kiest—of ze nu een werk in opdracht laten maken of vertellen dat het hoop of een andere intense emotie oproept. Als mijn nalatenschap inhoudt dat ik een moment van verbinding en schoonheid in iemands leven heb gebracht, is dat voor mij de grootste beloning.
Ter afsluiting
De kunst van Eva Claessens staat symbool voor onwankelbare overtuiging, emotionele eerlijkheid en de voortdurende zoektocht naar persoonlijke vrijheid. Haar keuze om met levende modellen te werken en haar open benadering van vorm en afwerking, onderstrepen dat kunst—net als het leven—een voortdurende dialoog is, geen star eindpunt.
Haar aankomende internationale exposities beloven deze dialoog verder uit te diepen, met nieuwe materialen, performance-elementen en bijzondere samenwerkingen. Terwijl Eva blijft onderzoeken hoe de menselijke vorm zich steeds kan vernieuwen, is één ding zeker: haar kunst ontspringt aan een diepe verbondenheid met de natuur, een respect voor de kracht van emotie en een onuitputtelijke verkenning van creativiteit.
Komende tentoonstellingen
Eva’s agenda zit bomvol, met grote exposities op drie continenten. Noteer alvast:
- Oktober–november 2025: Solotentoonstelling in Portugal
- December 2025–februari 2026: Tentoonstelling in het MACA Museum in Uruguay
- Maart–april 2026: Expositie in São Paulo, Brazilië
- September–oktober–november 2026: Château La Coste, Frankrijk
Deze tentoonstellingen bieden een verdiepende blik op Eva’s voortdurende dialoog met het menselijk lichaam, de natuur en emoties.
Door Nana Japaridze
Vanuit haar rustige tuin in Uruguay zet de in België geboren kunstenares Eva Claessens een decennialange zoektocht voort die al in haar vroege jeugd begon. Ze staat wereldwijd bekend om haar aangrijpende en beroerende schilderijen, sculpturen en mixed-mediaprojecten, waarin ze de delicate balans tussen kracht en kwetsbaarheid van het menselijk lichaam weergeeft. Hieronder volgt een bewerkte weergave van een uitgebreid gesprek met Eva over haar leven, inspiratiebronnen en artistieke visie.
Korte biografie
Geboren in 1971 in België, groeide Eva Claessens op met een vroeg, gevoel van zekerheid en vertrouwen voor haar roeping. Hoewel haar ouders haar aanmoedigden eerst een diploma te halen, bleef ze vastberaden in haar passie voor schilderen. Op achttienjarige leeftijd vertrok ze naar Italië om te studeren aan de Academia dell’Arte in Perugia en te werken in het atelier van schilder Romano Stefanelli.
In de loop der jaren leidde haar werk haar naar allerlei uithoeken van de wereld: de Verenigde Staten, Jamaica, Israël, India en uiteindelijk Uruguay, waar ze nu woont en werkt. In elk land verfijnde Eva haar benadering van kleur, vorm en techniek. Haar kunst draait vaak om het menselijk lichaam—in zijn meest kwetsbare, naakte vorm—om vluchtige emoties, tederheid, kracht en verbondenheid te vangen.
Een gesprek met Eva Claessens
- Wat heeft je ertoe bewogen om al op zo’n jonge leeftijd kunst na te streven?
— Toen ik een jaar of vier, vijf was, besloot ik: “Ik ga schilderen!”—zoals kinderen zeggen dat ze later astronaut of danser willen worden. Een plan B was er niet. Op mijn elfde bezocht ik met mijn ouders het Vasarely Museum in de Provence, Frankrijk. Ik herinner me dat ik daar besefte: “Dit kan echt!”
Mijn ouders wilden graag dat ik eerst een diploma zou halen, maar ik was vastberaden om mijn roeping te volgen. Een paar dagen na mijn laatste examens vertrok ik naar Italië, waar ik een jaar in het atelier van een schilder als model werkte. Ik leerde er Italiaans, studeerde aan een kunstacademie in Perugia en heb sindsdien geen moment achteromgekeken.
- Je hebt gewoond en gewerkt in België, Italië, Frankrijk en nu Uruguay—en nog in diverse andere landen. Hoe hebben die uiteenlopende culturen je artistieke visie gevormd?
— Het gaat minder om invloeden in kleur of stijl, en meer om mijn persoonlijke zoektocht naar vrijheid. Ik probeer altijd volkomen mezelf te zijn, zowel in mijn leven als in mijn kunst. In verschillende landen wonen maakte deel uit van die zoektocht. Niet om een bepaalde lokale traditie over te nemen, maar om plekken te vinden—vaak in de natuur—waar ik me vrij voel om te ontdekken en te creëren.
- Jouw werk wordt vaak omschreven als het vastleggen van vluchtige emoties en momenten. Hoe vertaal je dat naar schilderijen en sculpturen?
— Ik zoek het moment van pure verbondenheid, dat je evengoed kan ervaren in een intens gesprek met een vriend of de tinteling in je buik bij iets moois in de natuur. Ik begin meestal met een paar lijnen op papier om die directe emotie te vangen. Vervolgens breng ik die lijnen over op grote doeken of werk ik ze uit in driedimensionale sculpturen. De kern ligt in het moment—de kwetsbaarheid, de tederheid, het ‘nu’.
- De natuur lijkt een centrale rol te spelen in je leven en creatieve proces. Kun je daar iets meer over vertellen?
— Voor mij is de natuur onmisbaar, niet per se als direct onderwerp (al schilder ik soms bloemen), maar vooral als omgeving waarin ik kan bestaan. Ik functioneer niet goed in grote steden; het lawaai en de drukte kunnen me overprikkelen. In de natuur kan ik écht voelen, stilstaan en observeren. Die kalmte voedt mijn werk, omdat ik dan dicht bij mijn emoties blijf.
- Je schildert altijd naar levend model in plaats van foto’s. Hoe beïnvloedt dat de echtheid van je werk?
— Door met een echt model te werken, kom ik los van mijn eigen gedachten. Ik verdiep me in de lijnen en vormen van het lichaam—vooral handen en voeten, die ik altijd sterk expressief heb gevonden. Handen onthullen zoveel meer dan een zorgvuldig geposeerd gezicht. De interactie en energie die ontstaat in het moment, houden mijn schilderijen en sculpturen levendig.
- Je werkt met verschillende media—acrylverf, marmer, brons, grafische technieken. Hoe bepaal je welk medium het beste bij je gevoel past?
— Ik maak zelden een plan. Ik start met potlood op papier en breng dat over op doek. Soms blijft het bij lagen witte verf en wat textuur; soms voeg ik kleur of een lap stof toe die ik toevallig tegenkom. Mijn sculpturen ontstaan uit kleischetsen die ik vervolgens omzet in marmer, brons of andere materialen. Het is een intuïtief, geleidelijk proces, meer geleid door gevoel dan door rationele keuzes.
- Veel mensen omschrijven je werk als ‘onaf’. Waarom laat je het graag zo open?
— Ik zie het als het vangen van een moment in beweging. Als ik alles ‘af’ zou maken of inlijstte, zou het te statisch worden. Het leven staat nooit stil—één tel later kan alles veranderen. Daarom kies ik voor een bewuste openheid, zodat een werk kan mee-evolueren met de blik van elke toeschouwer.
- Reizen lijkt ook een belangrijk onderdeel van je creatieve proces. Hoe draagt dat bij aan je kunst?
— Mijn reizen zijn geen kortstondige vakanties, maar periodes waarin ik maanden of zelfs een jaar ergens ga wonen. Of ik rijd dagenlang door rustige gebieden en dorpjes. Die afzondering in de natuur biedt de ruimte om te reflecteren en me los te maken van afleidingen. Het is geen toerisme, maar een manier om mezelf weer te vinden en zo mijn creativiteit te voeden.
- In tentoonstellingen als “She Said Yes” ga je samenwerkingen aan met andere kunstdisciplines. Hoe beïnvloeden die interacties je kunstenaarschap?
— Ik werk niet vaak samen, maar als ik het doe—bijvoorbeeld met mijn goede vriend—is het ontzettend inspirerend. We organiseren exposities waar ook muziek, dans en poëzie een plek krijgen. Het zet me aan om mijn grenzen te verleggen en het publiek uit te nodigen in een bredere artistieke beleving.
- Hoe zie je de manier waarop hedendaagse kunst persoonlijke en universele ervaringen benadert, en waar past jouw werk daarin?
— Ik sta eerlijk gezegd een beetje buiten de mainstream kunstwereld. Ik loop niet op iedere galerieopening rond en volg geen trends. Ik maak wat ik voel, in de hoop dat de juiste mensen erdoor geraakt worden. Soms kopen verzamelaars werk van me zonder het ooit in het echt gezien te hebben, omdat er iets in resoneert. Kunst is een taal—of die spreekt je aan of niet. Ik ben dankbaar dat er mensen zijn die zich in mijn werk herkennen of erdoor geraakt worden.
- Het menselijk lichaam staat centraal in je kunst. Wat betekent die focus voor jou?
— Voor mij is het een manier van communiceren. Ik ben erg gevoelig voor aanraking; ik praat met mijn handen, raak dingen aan, leg even een hand op iemands arm. Dat lichamelijke gevoel komt vanzelf in mijn schilderijen en beelden terug. Vooral handen en voeten vertellen de waarheid: een gezicht kan zich verbergen achter een masker, maar handen en voeten bijna nooit.
- Zijn er nieuwe thema’s of technieken die je wilt verkennen? Wat kunnen we verwachten van je komende projecten?
— Ik ben erg geïnteresseerd in nieuwe beeldhouwtechnieken en -materialen. Dankzij 3D-scans kan elke vingerafdruk die ik in de klei achterlaat, exact worden overgenomen in marmer. Die combinatie van traditionele ambacht en moderne technologie vind ik fascinerend. In mijn schilderijen is de ontwikkeling organisch; ik volg gewoon wat zich in mijzelf ontplooit.
Wat tentoonstellingen betreft: deze oktober–november (2025) exposeer ik in Portugal, gevolgd door een project in het MACA-museum in Uruguay van december tot februari, dan São Paulo in maart–april en tenslotte Château La Coste in Frankrijk in de herfst (2026). Elke expositie zal weer een andere laag van mijn zoektocht naar de menselijke vorm onthullen.
- Tot slot, hoe definieer je succes als kunstenaar, en wat hoop je met je werk na te laten?
— Succes betekent voor mij vrijheid: de vrijheid om te creëren en mijn leven op mijn eigen manier te leiden. Ik ben altijd blij en vereerd als iemand mijn kunst kiest—of ze nu een werk in opdracht laten maken of vertellen dat het hoop of een andere intense emotie oproept. Als mijn nalatenschap inhoudt dat ik een moment van verbinding en schoonheid in iemands leven heb gebracht, is dat voor mij de grootste beloning.
Ter afsluiting
De kunst van Eva Claessens staat symbool voor onwankelbare overtuiging, emotionele eerlijkheid en de voortdurende zoektocht naar persoonlijke vrijheid. Haar keuze om met levende modellen te werken en haar open benadering van vorm en afwerking, onderstrepen dat kunst—net als het leven—een voortdurende dialoog is, geen star eindpunt.
Haar aankomende internationale exposities beloven deze dialoog verder uit te diepen, met nieuwe materialen, performance-elementen en bijzondere samenwerkingen. Terwijl Eva blijft onderzoeken hoe de menselijke vorm zich steeds kan vernieuwen, is één ding zeker: haar kunst ontspringt aan een diepe verbondenheid met de natuur, een respect voor de kracht van emotie en een onuitputtelijke verkenning van creativiteit.
Komende tentoonstellingen
Eva’s agenda zit bomvol, met grote exposities op drie continenten. Noteer alvast:
- Oktober–november 2025: Solotentoonstelling in Portugal
- December 2025–februari 2026: Tentoonstelling in het MACA Museum in Uruguay
- Maart–april 2026: Expositie in São Paulo, Brazilië
- September–oktober–november 2026: Château La Coste, Frankrijk
Deze tentoonstellingen bieden een verdiepende blik op Eva’s voortdurende dialoog met het menselijk lichaam, de natuur en emoties.
Aanverwante artikels
Kunstenaars - October 05, 2022
10 vrouwen in de kunst uit de 20ste eeuw
Ontdek de bijdragen van 10 invloedrijke vrouwen in de 20e-eeuwse kunst, zoals Louise Bourgeois en Cindy Sherman. Leer meer over hun creatieve nalatenschap. Lees Meer
Gerelateerde Werken
Goor U Geselecteerd
Eva Claessens
Petit Câlin V, 2023
Editie / Print
Linosnede
USD 650
Eva Claessens
Petit Câlin IV, 2023
Editie / Print
Linosnede
USD 650
Eva Claessens
Dao, 2025
Schilderij
Acryl op doek
Contacteer Ons